Jeg var ikke tilstede og hørte behandlingen av Betaniensaken på Metodistkirkens Årskonferanse i dag. Ut fra tilgjengelige referater synes det som det fortsatt er grunnlag for å mene at viktige spørsmål står ubesvart. Etter fredagens behandling av Betaniensaken på årskonferansen (19.juni), skrev tillitsvalgt og overlege ved Betanien Bergen, Arne Nakling, følgende i kommentarfeltet på mitt blogginnlegg «Betanienspørsmål fra bakerste benk»:

«Det er skuffande lite sjølvransaking, ærlegheit og ansvar. Derimot ei panisk angst for kva som kan skje viss ein innrømer feil.
Det er vi som jobbar på Betanien som har skoen på. Eg kan garantera at det ikkje blir ro på Betanien før styret blir skifta ut, heilt og holdent.»  

Han varsler også at han vil kommentere Betaniensaken ytterligere i dagens (lørdag 20.juni) utgave av Bergens Tidende og Dagen.

Dette er hele Naklings kommentarfelt-innlegg til «Betanienspørsmål fra bakerste benk»:

Takkar så mykje for dine kritiske spørsmål, Ole Einar. Som du vil sjå, har eg nok ein gong funne det naudsynt å kommentera i BT og Dagen i morgon. ( lørdag, red.anm) Eg synest vi har vore svært tydelege, og i det siste notatet til Stiftingstilsynet krever vi skriftleg igjen alle gamle styremedlemmers avgang. Det er heller ikkje berre Veland som er den einaste som sit igjen. Også Moster og Myklebust, som er føreslått som vararepresentantar.
Foreslåtte Filip Rygg diskvalifiserte seg sjølv ved straks å gå ut og rosa det gamle styret for ein formidabelt god ryddejobb. Dette kunne ikkje vera lenger unna sanninga, og er eit slag i andletet på meg, på varslarane og på læringsprosessen.
Det er skuffande lite sjølvransaking, ærlegheit og ansvar. Derimot ei panisk angst for kva som kan skje viss ein innrømer feil.
Det er vi som jobbar på Betanien som har skoen på. Eg kan garantera at det ikkje blir ro på Betanien før styret blir skifta ut, heilt og holdent.